Кул ба хӯн ғӯта хӯрд ҷузв чу аФгор шавад

Доя парҳез кунад Тифл чу бемор шавад

Бодагар об ҳаётаст ба андоза хуш аст

Хӯн чу бисёр шавад нашутур озор шавад

Аз парешони назарии бас ки дилам маҷрӯҳ аст

Занг бар оинаам марҳам зангор шавад

Ҳркҷои пардаи з рӯй ту фитад , бар шабнам

Домани лолау гули бистар бемор шавад

Даст дар домани матлаби ҳамаи ҷо сайр кунад

Ҳарки дар роҳи талаби қофила солор шавад

Андалебони нафаси биҳдаҳ Эй ме сӯзанд

Ин на корӣаст ки аз пеш ба гуфтор шавад

Кор чун рост ба тадбир наёяд соиб

Май барам рашк бар он даст ки аз кор шавад