Аҷал чаҳ кор ба ҷонҳои бо камол кунад

Чаро мулоҳизаи хуршед аз завол кунад

з гул бурид чу шабнам ба офтоб расед

Дигар чаро касе андеша мол кунад

Ҷузи ин ки рахнаи озодяши фурӯбандад

Қафас чаҳ раҳм ба мурғи шикаста бол кунад

Шудааст оми чунон ҳирс дар ғании вФқир

Ки баҳр бо ҳамаи гавҳар ба каф савол кунад

Чаҳор фасл баҳораст андалебӣ ро

Ки барги айши саранҷоми зер бол кунад

Чаҳ ҳосиласт зи умри дарози нодон ро

Сиёсатӣаст ки каркаси ҳазор сол кунад

Гулӣ ки масти даройад ба боғ май бояд

Ки хӯни худ ба тмошоиён ҳалол кунад

Шикоят аз фалак бевуҷӯд мардӣ нест

Чаро ба сояи худ одамӣ ҷидол кунад

Зуҳӯри дӯзах азон шуд ки осӣ бе шарм

Таҳияи арақии баҳр инфеъол кунад

зи парда пӯш кунад илтимоси пардаи дарӣ

Касе ки кашфи таваққуъи зи аҳл ҳол кунад

Нашуд з ишқ шавад чарби нарми зоҳиди хушк

Шароби лаъл чаҳ таъсир дар суфол кунад

Таъаммули оинаи пардози фикр нософ аст

Стодни об гул олудро зулол кунад

Хушо касе ки чу соиби зи соҳибони сухан

Татаббуъи сухани мирзо ҷалол кунад