Арақ чу бар рахт аз гармӣ шароб ояд

Шафақ ба соғари заррин офтоб ояд

Хаёли хол ту омад ба дили зи равзани чашм

Чунон ки дузд ба гулшани зи роҳ об ояд

Ба зери теғи ту оҳии бароварам аз дил

Ки об дар дили оҳан ба изтироб ояд

зи кӯҳи нолаи мо беҷавоб баргардед

Чигуна номаи морои азу ҷавоб ояд

Шароби гирди кудурати набард аз дили мо

Чу дона сӯхта бошад чаҳ аз саҳоб ояд

Агар ба сихи кашандам наме рӯми берун

Азон ҳарим ки буии дил кабоб ояд

Турои зи гиряи арбоби дард рангӣ нест

Магар ба чашми ту аз зӯри ханда об ояд

Дил туро нафишурдааст панҷаи дардӣ

Чигуна ашк ба чашми ту беҳиҷоб ояд

Бурун кунанд ба чӯби гул аз гулистонаш

Ба сайри боғи ҳарифӣ ки бешароб ояд

Дар он муҳӣт ки авроқ шуд сафинаи Нӯҳ

Чаҳ дастгирӣ аз заврақ ҳубоб ояд

Аннани ваҳшӣ Ром карда дар каф бодаст

Чу дили рамида чаҳ аз зулф нимтоб ояд

Туро ки нест хаёлӣ ба хоби рӯи соиб

Ман он ним ки маро бехаёл хоб ояд