Бар бод медиҳад сар бемағз чун ҳубоб

Ҳар кас барои касби ҳаво сайр ме кунад

Чун барги коҳи ҳарки сбкрўҳ ме шавад

Соиб ба боли коҳрбо сайр ме кунад

Аз оҳ ҳар тарафи дили мо сайр ме кунад

Чун тахти ҷам ба рӯй ҳаво сайр ме кунад

Мавҷи сароби пой ба домани шикаста Эй аст

Дар водӣӣ ки ваҳшати мо сайр ме кунад

Абрӯии шӯх ӯ нафасӣ беишора нест

Ин қиблаи ҳамчуи қиблаи намо сайр ме кунад

Ин давлатӣ ки дил ба давомаши ниҳода Эй

Чун соя дар рикоби ҳумо сайр ме кунад

Аз коҳилӣаст гарчи дили азпошкстгон

Вақти нмоздри ҳамаи ҷо сайр ме кунад

Чашм ба ҷои дигрўи дил ҷой дигараст

Гардуни ҷудои ситораи ҷудо сайр ме кунад

Онро ки ҳаст оташӣ аз шавқи зери по

Доим чу чарх бе сарви по сайр ме кунад

Наълаш дар оташаст ҳамон пеши офтоб

Партав агар чаҳ дар ҳамаи ҷо сайр ме кунад

Аз хок бар гирифтаи оташ буд духон

Гардун ба боли ҳиммати мо сайр ме кунад

Ҳар кас ба бе нишони зи нишони роҳ барда аст

Донад дили рамидаи куҷо сайр ме кунад

Чун шона ҳар ки пои зи сар хеш карда аст

Дар кӯчаи боғи зулфи ду то сайр ме кунад

Шаб дар миён равад ба замини сиёҳи ҳинд

Рангини сухан ба пои ҳино сайр ме кунад

Дар ҳайратам ки кулуфт рӯй замини чисон

Дар тангнои синаи мо сайр ме кунад

Чандини ҳазор қомат чун тир шуд камон

Гардуни ҳамон ба пушти дўто сайр ме кунад

Оташи анонеи фалак аз нола ман аст

Маҳмил ба завқи бонг даро сайр ме кунад