Аввали санои ишқи фасеҳони адокннд

Ореи таомро ба намак ибтидо кунанд

Нақши муроди тарҳ ба иқбол ме диҳанд

Ҷамъӣ ки такяи гоҳи худ аз бӯрё кунанд

Зоҳир шавад ки халқ чаҳ доранд дар бисот

Дар кишварӣ ки Юсуфи мо робҳо кунанд

Захми даҳони шиква намоён наме шавад

Мардум ба қадари ҳоҷат агар иктифо кунанд

Натавон миёни ҳасани вмҳбт дуе фиканд

Аз ҳам чигуна шери вшкрро ҷудо кунанд

Бошад ба аз мулоимати мардуми хасис

Аҳли карами дуруштӣ агар бо гадо кунанд

Олами ҳарифи душманӣ мо наме шавад

Моро агар ба биксии мо рҳокннд

Соиби ҷамоатӣ ки ба маънӣ расида анд

Тасхири дил ба як сухани ошнокннд