Гирами ниқоби даври зи симоӣ ӯ кунанд

Кӯи чашмии ончунон ки тамошоӣ ӯ кунанд

Дар аввалин нигоҳ ба миъроҷ ме расанд

Ушшоқ агар назораи болой ӯ кунанд

Мижгон ба ҳам намезанад аз офтоби ҳашар

Чашмӣ ки боз бар рухи зебоӣ ӯ кунанд

Ҳар соъаташ ба умр дарозӣ баробараст

Умрӣ ки сарфи зулфи длороӣ ӯ кунанд

Уфтад кулоҳи ақли зи сари коинот ро

Ҳар гуҳи назар ба қомати раънои аўкннд

Лғзиди пои олимӣ аз лутфи соидаш

эй вой агар назар ба саропоӣ ӯ кунанд

Ҳурон бароваранд сар аз равзани биҳишт

Бепарда то зи даври тамошоӣ ӯ кунанд

Дар оташаст наъли дили доғи дидагон

То ҳамчуи лолаи ҷой ба саҳрои аўкннд

Пргорўор ҳар ду ҷаҳон бо дили ду ним

Ҷавлон ба гирди нуқтаи савдоӣ ӯ кунанд

Соиби ътиаҳ Эйаст ки камтари з васл нест

Моро агар раҳо ба таманноӣ ӯ кунанд