Рӯзӣ ки захми коҳкшонро рФўкннд

Бар рӯй чоки синаи мо дар Фрўкннд

Онон ки остин ба ду олам фишонда анд

Болини зи дасти кӯтаҳи худ чун сабу кунанд

Дардии кашони зи оинаи хишт дида анд

Розӣ ки дар ҳақиқати он гуфтугӯ кунанд

Аз дили ғубори ғам ба гиристан наме равад

Ин хонаро ба сайл магар рафт врў кунанд

Доим ба иззатанд касоне ки чун гуҳар

Аз чашмасор оби рухи худ вузӯ кунанд

Гавҳар фурӯз уқда тбхол ме шавад

Обӣ ки қатраи қатра ба ҳалқ сабу кунанд

Оташи сазои дида бе шарми мо надод

Моро магар ба номаи мо рӯбарӯ кунанд

Соиби гуҳар ба чашми садаф мардумак шавад

Дар баҳр агар гилӣми маро шустушӯ кунанд