Ғайр аз дили ду ним ки хандони чўпстаҳ буд

Бар ҳар дарӣ ки рӯй ниҳодем баста буд

Қисмати нигар ки тӯтӣ бе толеъи маро

Рӯй сухан ба оинаи занги баста буд

Қаҳт сухан надошт маро аз сухан хамӯш

Ин ришта аз гаронии гавҳари гусаста буд

Бахти сиёҳи пардаи чашм ҳасуд шуд

Ин ҷғд дар харобаи мопии хуҷаста буд

Дилҳо аз он мусаххар ман шуд ки ҳамчуи зулф

Парвози ман ҳамеша ба боли шикаста буд

Девор шуд миёни ман вотши ҷҳим

Гирди хиҷолатӣ ки ба рӯем нишаста буд

Рӯзӣ ки буд дили зи камари бастагони ту

Аз каҳкашони сипеҳри миёни ронбстаҳ буд

Соиб набохт лангари сабр аз ҷафои чарх

Чун кӯҳи зери теғ ба тамкин нишаста буд