Дар кӯии хароботи гуруҳе ки хамӯшанд

Аз соФдлӣ чун хами сарбаста ба ҷӯшанд

Аз давр науфтанд ба сад шишаи лабрез

Дар базм май онҳо ки чўпимонаҳ хамӯшанд

Сайлоби хаҷал май рўдози кӯии харобот

Кин қавми саросар чу сабу хона бадушанд

Дар пардаи агрҳсти турои хурдаи розӣ

Чун ғунча хамаш бош ки гулҳо ҳама гӯшанд

Манимоӣ ба ихвони замони гавҳари худ ро

Кинҳо ҳамаи Юсуф ба зар қалб фурушанд

Мо дар чаҳ шуморем ки хуршеди изорон

Аз ҳолаи хати моҳи турои ҳалқаи бгўшнд

Аз бодаи срҷўш димоғӣ бирасонед

То нағмаи сароёни чамани брсрҷўшнд

Аз дидан хубон натавон қатъ назар кард

Гар душман ақланд вагар раҳзан ҳушанд

Аз хори ҳасад таркиш нешанд чу моҳӣ

Дар зоҳир агар аҳли ҷаҳон чашма нӯшанд

Соиби нгшоинд ба гуфтори лаби хеш

Дар аҳди каломи ту гуруҳе ки бҳўшнд