Ҳарфӣ ки азон лаъл гуҳарбор барояд

Розӣаст ки аз махзан асрор барояд

То ҳашар маҳоласт ки аз сина кунад ёд

Ҳар дил ки ба дарюза дидор барояд

Гул бар дар зиндон занад аз шарми Зулайхо

Чун Юсуфи мо бар сар бозор барояд

Дар хилвати ойӣнаи рухсори ту аз лутф

Тӯтӣ ба гронҷонӣ зангор барояд

Бар себи занхдони ту чун гирд нишинад

Ҷонҳо ҳама бо оҳ ба якбор барояд

Аз бодаи лаълӣ ба сараш тоҷ гузоранд

Мастӣ ки ба майхонаи з дастор барояд

Дорад хабар аз дарди гирифтории булбул

Бо дасти тиҳӣ ҳар ки ба гулзор барояд

Афсурдатар аз ақл шавад маъракаи ишқ

Рӯзӣ ки марои дасти вдл аз кор барояд

Гар сӯзан исо шавад ин водии пурхор

Аз дил чаҳ хаёласт маро хор барояд

Дорад ба ҷигари доғи зи маҳрӯмии Фарҳод

Ҳар лола ки аз сина кҳсор барояд

Ҳар ҷо набӯд аҳли дилии гӯши броўоз

Раҳмаст барони нағма ки аз тор барояд

Ширӣ ки ба рағбати надиҳади доя ба атфол

Хӯн гардад вози дида хўнбор барояд

Фардои қиёмати раг абрӣаст гуҳарбор

Ҳроаҳ ки аз сина аФгор барояд

Дар серума агар ғӯта диҳад чархи ҷаҳон ро

Соиб чаҳ хаёласт з гуфтор барояд