Оҳ аз дили ҷӯёии ту битоб барояд

Ғаввоси нафаси сӯхта аз об барояд

Қонеъ ба шикоят накушояд лаби худ ро

Зини захм маҳоласт ки хуноб барояд

Дар рӯзи чисон ҷилва кунад карами шаби афрӯз

Бо рӯй ту чун моҳ ҷҳонтоб барояд

Аз оҳи асар дар дили маъшӯқ тавон кард

Гавҳар агар аз баҳр ба қуллоб барояд

Аз ташна лабӣ рафт марои дасти вдл аз кор

Ҷое ки зи нохун ба замин об барояд

Бехост таровуш кунад оҳ аз дили пурхӯн

Ғаввоси нафаси сӯхта азоб барояд

Дар дидаи сайёд биҳиштӣаст камӣнгоҳ

Зоҳид ба чаҳ тақрйв ба миҳроб барояд

Биқдр гиромӣ шавад аз гӯшаи азлат

Борони зи садафи гавҳар сероб барояд

Соиб чаҳ кунад ҳавсила бо зӯр май ноб

Вайрона кӣ аз ӯҳда сайлоб барояд