Азбими хати он лаб шуд борӣк ва чунин бошад

Онро ки чунин заҳрӣ дар зер нигин бошад

Дргўшаҳи он чашмаст ёкнҷи даҳани холаш

Чун дузд ки пайвастаи ҷӯёӣ камӣн бошад

Аз шарми ъзортў бо он ҳамаи зебоӣ

Ҳар ҷо ки равад хуршеди чашмаш ба замин бошад

Аз партави нури меҳр болидани моҳи нав

Чун фарбеҳии ришта аз дар самин бошад

Об аз гиреҳи муҳками сахтии набарди берун

Аз менашавад хуррам ҳар дил ки ҳазин бошад

Дар рӯй замин ҳар каси бандад ба гиреҳи зар ро

Хубаст ки чун қорун дар зер замин бошад

Шуд тозаи зи пайғомаши захми дили ман соиб

Ҳар кас намакин афтод ҳарфаш намакин бошад