Фарёд ки аз кӯтаҳӣ бахт надорам

Дастӣ ки турои танг дар оғӯши фишорам

Кӯи бахти расое ки дар он субҳи биногваш

Дастӣ ба дуои ҳамчуи сар зулф барорам

Парвонаи базми ту марои шамъи умеди сет

Дар хилвати хоси ту агар бор надорам

Ин дасти нигорин ки ман аз зулф ту дидам

Мушкил ки кушояди гиреҳ аз риштаи корам

Дар толеъ ман нест ба гирди ту расӣдан

Чун гирд ятемӣаст замини гир , ғуборам

Длкштрм аз холи лабу хати биногваш

Дар ҳошияи базми ту ҳар чанд ки хорам

Бе нештар хор , гул аз ман натавон чид

Чун обила дар парда ғайбаст баҳорам

Аз ман матлаби ҷабҳаи вокрдаҳ ки печид

Чун ғунчаи баҳам , танагии ин сабзи ҳисорам

Чун бихброни хоми мдонм , ки расида аст

Дар нуқтаи оғоз ба анҷом , шарорам

Сад шукр ки ҷузи сода дилӣ нест матоъӣ

Чун оина дар дасти азин нақш ва нигорам

Соиби з фалак нест марои чашми навозиш

Чун моҳи тамом аз дил хешаст мадорам