эй шохи гули шикастаи тарафи кулоҳи ту

Печу хами бунафшаи зи хати сиёҳи ту

Буии гул аз адаб накунад пои худ дароз

Дар сояи гулӣ ки буд хобгоҳи ту

Аз печу тоб ҳалқа кунад номи офтоб

Хаттӣ ки гашти ҳолаи рухсори моҳи ту

Хӯни ҳамчуи нофа дар ҷигараш машк ме шавад

Печад ба ҳар дилӣ ки хати дили сиёҳи ту

Дигари шикастаи дили худро накард рост

Афтод чашм ҳар ки ба тарафи кулоҳи ту

Дар чашм аҳл дид , хиёбон ҷинат аст

Ҳар чоки синае ки шавад шоҳроҳи ту

Фардо чаҳ хокҳои надомат ба сар кунад

Имрӯз ҳар дилӣ ки нашуд хоки роҳи ту

Дил чун ҷаҳди зи банди ту бидодгар , ки ҳаст

Як ҳалқаи чашми шӯхи зи доми нигоҳи ту

Бо қомати хамидаи азин дар куҷо равад ?

Соиб ки бохти нақди ҷавонӣ ба роҳи ту