Расед сабр ба фарёди бенавои мо

Калиди рӯзӣ мо шуд шикастаи поеи мо

Аҷаб ки дидаи мо сайр гардад аз неъмат

Ки сохтанд нигун , косаи гадои мо

Сабк чу абри баҳорони зи лолаи зор , гузашт

зи хорзори маломати бараҳнаи поеи мо

зи лутфи бештар аз қаҳр длшкстаҳ шавем

зи санги сахттар афтодаи мумиёеи мо

Ба нури орӣа муҳтоҷ нестем чу моҳ

Ки ҳаст аз нафаси хеши равшанои мо

намерасад ба ҳадафгар ба осмон рафта аст

Накарда тарки ҳаво , новаки ҳавои мо

зи бас чу ғунчаи пайкони гирифта дил гаштем

Насим даст кашид аз грҳгшоиии мо