Марои зи ншأаҳ ме сохт комёби ҳаво

Ки ҳаст доруии беҳӯшии шароби ҳаво

Алоҷ зулмат абраст бодаи равшан

Ки дил сиёҳ кунад бе шароби ноби ҳаво

Ба гардиши ор май пардаи сӯзро соқӣ

Ки шуд зи абри сияҳ , анбарин ниқоби ҳаво

Умед ҳаст шавад шастаи тавбаи номаи мо

Чунин шавад ба тароватгар аз саҳоби ҳаво

Шикоятӣ ки ки маро аз баҳор ҳаст ин аст

Ки мекунад зтарӣ , об дар шароби ҳаво !

Аҷаб ки тавбаи сангини мо камари бандад

Ки сохт ратли гаронро сабки рикоби ҳаво

Мада ба дасти ҳавои ихтиёри хеш ки ҳаст

Аннани гусастатар аз муваҷҷаҳи сароби ҳаво

Ҳўопрст буд ҳар нафас ба шох дигар

Ки ихтиёр надорад дар инқилоби ҳаво

Фазои чархи мақом нафас кашӣдан нест

Нафас чигуна кунад рост дар ҳубоби ҳаво ?

Бурун кун аз сари нихвати ҳўопрстӣ ро

Ки чун ҳубоб кунад хонаҳо хароби ҳаво

зи зуҳди хушки асар дар ҷаҳон нахоҳад монад

Ки мекунад дили сангини тавбаи оби ҳаво

Агар на субҳи қиёмат буд , чаро гирад

Чу нома аз рух ӯ ҳар нафаси ниқоби ҳаво ?

зи оҳу гиря ман шуд ҷаҳони чунон торик

Ки равшанӣ напазирад зи офтоби ҳаво

Шудӣ чу пер , Марв дар паии ҳавои соиб

Ки дилпазир буд мавсими шабоби ҳаво