эй хӯшаи чини сунбули зулфи ту машки ноб

Шабнами гадои гулшани ҳасани ту офтоб

Дар маҳфили ту нола Фромш кунад сапанд

Дар оташи ту гиря шодӣ кунад кабоб

Аз васли гашти гиряи ман ҷонгдозтр

Аз офтоб , талх шавад бештари гулоб

Девонаи қаламрав саҳроӣ ваҳшатем

Моро саводи шаҳр буд ояи азоб

Бар дидаҳои пок , равонаст ҳукми ишқ

Ҳар шабнамӣ ки ҳаст , буд харҷи офтоб

Пайваста аз ҳавои худ озор май кашам

Дар хонааст душмани ман фарш чун ҳубоб

Даст аз тамаъ бишӯй ки аз шавамӣ тамаъ

Дар ҳақи худ дуоӣ гадо нест мустаҷоб

Аз айб мефитад ба ҳунари чашмҳо пок

Аз баҳри талх , оби гуҳар май баради саҳоб

Шуд ғифлатами зи умри сбксири бештар

Сангин намӯд хоби марои ин садои об

Шоҳӣ ки бар раият худ мекунад ситам

Мастӣ буд ки мекунад аз рони худ кабоб

Зон дам ки дид гӯшаи абрӯии ёр ро

Шуд моҳи иди нохунаи чашми офтоб

Соиб макун таваққуъи осоиш аз ҷаҳон

Дилҳои об карда буд мавҷи ин сароб