Қуръон чу ба ҳарф омад ва махлуқ шуд инсон

Он сӯра рҳмн шуд ва ин сӯрати раҳмон

Дар олами эҷод ба авсофи ҳақиқат

Мавсуф нигарадед биҷузи ҳазрати инсон

Чашмам ба Рахши шефтау дил ба хами зулф

Бедори парии байнам ва дар хоби парешон

Зулфи туу рухсори ту маъдӯм шуморанд

Ғайр аз дили ошуфтау ҷузи дидаи ҳайрон

Дар чорсўии ҳасан чу бозор шавад гарм

Нуқсони ҳама суд ояду савдои ҳамаи товон

Ҷое ки кунад ишқи харидӣу фурӯшӣ

Сад ҷон ба нигоҳӣ нахирад чашми адодон

Ҳар каси дил ва дайн кард баҳо мехӯрд охир

Афсӯси зи нокарда ва аз карда пушаймон

Аз аввалу охири ҳамаро сайр намудем

Ҳақ буд агар инс намуданд ва агар ҷон

Мо ҷумлаи худоӣам ки дар даҳр намудем

Ҳар қатра ки бинии з муҳӣтасту зи Аммон

Аз маърифати хеш чаҳ гӯйем ки мастем

Неи ориф ва маърӯф шиносем ва на ирфон

Ҳам дилбари мо бояд ва ҳам дилбарии хеш

Осон нишморем гирифтории хубон

Дардисари эшон зи ту доне ки зиёд аст

эй хаста агар роҳи барии ҳоли табибон

Аз мо чаҳ тамаъи чархи фалакро ки хароҷӣ

Ҳаргиз талабидааст кас аз хонаи вайрон ?

Дар кӯчаи он зулф мунодӣаст з ҳар сӯ

Гуед ба ислом ки як куфр ва сад имон

По бар сари афтода душман нагузорем

Сарсабз насозем биҷузи хори муғелон

Дар мазраъи дунёи нншоними ниҳолӣ

Аз толеъи мо гарчи шавад сарви хиромон

эй толиб дунё бираву фикр дигар кун

То чанд дар ин фикр нашуд ин ва чаҳ шуд он

Резади зи шафақи хӯни дами субҳи замона

Нокардаи буруни меҳри сар аз чоки гиребон

Дар ҳар дил ва ҳар беша ва ҳар шаҳр ки рафтем

Дидем ки ғам дар пай ва шодӣаст гурезон

Мо ҳам зи саф пеш кашидем Аннан ро

Нанг омад аз ин беҷигар бесару сомон

Умрӣаст ки бо ғами сар ва кораст дар ин даҳр

ӯ соҳиб амр омад ва мо бандаи фармон

Гар ҳукм кунад аз ҷигар хеш барорем

Шурӣ ки ба гардиш нарасад муваҷҷаҳи тӯфон

Аз пӯсти буруни ои съидо ки замона

Аз рӯй гумон май фишурди панҷаи марҷон