Ҳар ки дар ин дар зи роҳи сидқи даройад

Боядаш аввали зи хештан ба даройад

Хона фақраст ҷои мо ва манӣ нест

Шоҳ ҷаҳонаст ё гадо агар ояд

Он зи амалҳои ботил аст машав хуш

Ончии зи аъмоли нек дар назар ояд

Аз раҳи ибрати зи хеш ҳар ки сафар кард

Гар ба худ ояд азиз ва муътабар ояд

Ҷисми гули олӯдаи ?ут на коса чин аст

Чун шаканд боз аз ӯ садо ба даройад

Ин дили девонаро ба зулф бабандед

Гар ба ду занҷир , ӯ з ӯҳда барояд

Даврии хеши он замон мулоҳиза уфтад

Ҳар ки зи худ як ду гом пештар ояд

Ман зи сари худ гузашта май рӯми ин роҳ

Ёри съидои магар ки сар басар ояд