зи мо касе ки ниҳон карда рӯй хеши намояд

Ҳар он ки баста дар , аз лутфи хеши бозгшоид

Дилами зи одаму олами чунон гирифта димоғ аст

Ки боз ғунча шавад гул чу дар хаёли даройад

Яқини зи панҷаи хуршеди даст ӯ болост

Ки бо адои камар ӯ бибандад ва бигушоед

зи дузди боғ ба булбул хабар нагашта вагар не

Ба ҷазбаи накҳати гулро зи даст бод рибоед

Ҳар ончӣ рӯй намояд ба мо зи роҳи ту хуб аст

Вале рафиқи мунофиқи худо ба мо нанамояд

Ҳар он ки ӯ напасандад зи бухл кӯр шавад гӯ

з дидани рухи хубон ки нур дида фазояд

Ба тўФи хонаи хумори тўтёгўён

Агар ба дидаи кашами хоки роҳ май шояд

зи ҳалқаҳои хами зулф зоҳираст рух ӯ

Ба даври ишқ съидо бигӯ дигар ки чаҳ бояд