Дили ҳамеи хост ки резади сару ҷон дар поят

Инак андари паии хӯни теғ ба кафи аъдоят

Рухсати ҳарбгар аз он лаби ҷони бахшойат

Сар таслим ниҳодем ба ҳукму роят

Ҷони супурдан ба таваллои ту дар сар дорем

Сар ниҳодан ба кафи пои ту дар сар дорем

На кунун шавқи тамошои ту дар сар дорем

Рӯзгорӣаст ки савдои ту дар сар дорем

Чашми хосон ба ту машғӯли з ҳар чеҳру қадӣ

Ҷони покон ба ту машъуфи з ҳар неку бадӣ

Ту ба ҳрдл ки гузаштӣу дарав ҷой шудӣ

Ту ба ҳарҷо ки фурӯд омадӣ ва хайма задӣ

Умри бурдани ҳама бе рӯй ту ранҷасту малол

Зори мурдани ҳама дар кӯии ту айшасту висол

Маҳви нақш бару болоти саропои хаёл

Ҳамчуи мстсқӣу сарчашма ӣ нӯшин зулол

Ҷони сипории раҳати хости дил аз аҳди аласт

Ҳосил аз умр надорем ҷузи ин моя ба даст

Кист он кас ки аз ӯ дил натавонем гусаст

Дайгарӣ нест ки меҳри ту бадв шояд баст

Вақт он шуд ки рафиқони сар ҳиҷо гиранд

Бигузаранд аз сари ҷони роҳ броъдо гиранд

Дами дигар ба сафи хулди барин ҷо гиранд

Рӯз онаст ки ёрони раҳ саҳро гиранд

Сар ва тан чист ки дар пой ту гардад эсор

Дилу ҷон низ дарин роҳи сазовори нисор

Мардумони таъни знндм ки нагаштӣ бедор

Дӯстон айб кунандам ки набӯдӣ ҳушёр

Ғофил аз он ки дарин хок ба хӯн бояд хуфт

Ҷуз ба хӯни резии дили ғунча шодӣ нашикуфт

Сухан аз ҳаркии сафойӣ на сазовори шнФт

Дӯш дар воқеа дидам ки нигорӣ ме гуфт