Ҳазор афсӯс аз ҳоҷии сулаймони сабоҳии он

Ки субҳи маърифатро буд райши меҳри тобоне

Дареғу дард аз он ганҷи ҳақоиқи онкӣ буд ӯ ро

Даруни баҳри гуҳари зоӣии буруни абр дар афшонӣ

Ба илм инкор кардӣ сад Флотўнро ба таҳқиқӣ

Ба аҷз иқрор додӣ сад қлидсро ба бурҳонӣ

Знодонӣ буд дар ҷанби ақли пеши рой ӯ

Агар донанд пери ақлро ҷузи Тифли нодонӣ

Сухани кӯтоҳ то вазъ сухан шуд номад ва ноед

Ҷаҳонро бесухан чун ӯ сухансанҷӣ схндонӣ

Ба гулзор ҷинон шуд мурғи рӯҳаши зини ҷаҳони оре

Намонад дар чунин мурғи хуши алҳонӣ

Сияҳ шуд бе вуҷӯдаши маҳфили гетӣ ки буд алҳақ

Вуҷӯдаши шамъи ъолмтобӣу олами шабистонӣ

Назар бар банд аз ин гулшан ки бе ӯ бар дилу дида

Буд ҳар сабза ӣ ӯ ханҷарӣ ҳар ғунчаи пайконе

Ҷаҳони назми зини пас рӯ ба вайронии ниҳоди оре

Ҷаҳон вайрон шавад дар вай набошад чун ҷҳонбонӣ

Гиребони ҳётши чок аз дасти аҷал чун шуд

Ба ҳар чашми остинӣ ба ҳар дастии гиребонӣ

Дилаш фориғ шуд аз ранҷу ғами гетӣ , ниҳод аммо

Зғм бар ҳар дилии дардӣ ки даравӣ нест дармонӣ

Зхўн ҳар дили сӯзон кунун ҳар домании гулшан

Агар аз оташӣ вақте падед ояд гулистонӣ

Кунун зини ғам ба ҳар дами сайл хӯнӣ ҷӯшад аз ҳар дил

Агар зини пеши якбор аз танурӣ хост тӯфонӣ

Ғараз чун аз ҷаҳон рафт ӯ равад аз мотамаш ҳар дам

Ба чарх аз ҳар дилии фарёдӣ , аз ҳар синаи афғонӣ

( саҳоб ) аз баҳри забти соли таърихи вафот ӯ

Рақам зад : « оҳ каз малик фасоҳат шуд сулаймонӣ »