Соҳбо ! срўро ! худовандо !
эй ки хилқат чу рӯй ту некӯаст
Табъи ту гулшании сет кандар вай
Ҳамчуи хуршед , сад гул худруаст
Магар аз халқи ту сабо ба чаман
Бардаи бӯе , ки гул чунин хушбӯаст
Маҷлисии каш замир туаст чароғ
Шаби дарави ҳамчу дӯд танбокуаст
Фасл дай мерасад ки аз шиддат
Ҳамчуи шамшер бо ҷаҳони икрўст
Ба чаман дод азуи насими хабар
Обро изтироб азон дар ҷӯаст
Сарв ларзад зи бим ҳамчун бед
Ғунчаи брхўди зи фикр рафта фурӯаст
Ҳасан чун пӯстин шона зада
Танг бар худ гирифтаи турра ӣ дӯст
Яди Байзо чаҳ кор ме ояд
Ки дарин фасл , даст даст сабуаст
Пўстинӣ ба ҳам расед маро
Ба сад андӯҳу меҳнат аз ду се пӯст
Ман ба дӯшаш гирифтаам аз меҳр
Лек ӯ дар миёни душману дӯст ,
Ҳеҷ гармӣ намекунад бо ман
Чаҳ кунам , пӯстин ман бе рӯаст
Аз хазони гулшани ту эмини бод
То чаманро гуласту гулро бӯаст