эй ғубори мавкибати чашми фалакро тўтё
Хайри мақдам , марҳабо « аҳлоу сҳло » марҳабо
Рояти роят , ба пирӯзӣ чу чатри офтоб
Соя бар рубъи рабиъи андохт аз « байти алшто »
Бози чатри соя бар насрин чарх андохта
Фарруху маймун шуда , фии зиллаи боли ҳумо
Офтобат дар рикоб ,у муштарӣ дар кавкаба
Осмони зери илм , моҳи илми хуршеди со
Бо ғубори наъли шбзири ту май арзад кунун
Хоки Озарбойҷон , мшги хутанро хӯни баҳо
Шаҳри табриз аз қудуми мавкиби султони Увайс
Чун мақоми Макка аз пайғамбар омад бо сафо
Ин бишорат дар чаман ҳар дам ки май оради насим
Май наад ашҷори сарҳо бар замин , шукрона ро
Май наад бар хон дўлтхонаҳи гули сад гӯнаи барг
намезанад бар рӯй меҳр он равад булбули сад наво
эй зи файзи хотироти оби сухани кавсари зҳоб !
Ваии зи абри ҳимматати боғи амли тӯбои намо !
Сояи лутфи худоӣ , то ҷаҳон поянда аст
Бар ҷаҳони пояндаи боди ин сояи лутфи худо !
Малики лутфати рости он неъмат ки дар Эрони замин
Атфи зайл ъотФт мегустаранд бар хато
Васфи лутфат дар чаман мекард абри навбаҳор
Сӯсану гулро арақ бар чеҳра афтод аз ҳаё
Дар уфуқи меҳр аз наҳайбат рӯй тобад , вар ба кин
Бозгардоне уфуқро низ нанамояд қафо
Даври рои ?истӯорти коФтобши нуқтаи ист
Дар кашид аз истиқомат , хат ба хати устуво
Ғунчае будӣ ба нисбат бар дарахти ҳимматат
Гунбади нилӯфарии грдоштии рангу намо
Рояти азми шарифати давлатӣ бе инқилоб
Садаи қадари рафеъати сидра бе мунтаҳо
Дар ниҳоди оби шамшерати қазоӣ мубрам аст
Бар сар шавам адуят хоҳад омад ин қазо
Дар шаби ҳиҷои сипоҳи фатҳро теғати далел
Дар раҳи тадбир , пери ақлро калакати Асо
Офтоб аз акси шамшер ту мегирад фурӯғ
Осмон аз бори эҳсон ту мегардад ду то
Дар ҷҳондорӣ , ду ояти дорӣ аз теғу қалам
Космон хонд ҳамеи онро сабо , инро мсо
Гардӣ аз кҳли сипоҳат бар фалак рафт , офтоб
Кардаш истиқбол ва гуфт : эй равшанои марҳабо !
Абр агар омӯзад аз табъи ту расми мардумӣ
Дар замини дигари нрўёнд ба ҷузи мардуми гё
Пеши чатрати он мақдам бар самоти андари смў
Ҷабҳау иклилро бар арз месояд , само
Атласӣ бар қади қудрат дар азал ме дӯхтанд
Васла Эй афтод аз он атлас , фалакро шуд қабо
Сад раҳ ар бо сахра смо кунад амрати хитоб
Ҷуз « смъноу атъно » нашунӯд самъ аз садо
Ҳар куҷои теғат ҳаме гиряд , ҳаме хандад аҷал
Ҳар куҷои калакат ҳаме нолад , ҳаме нолад сахо
То шабонгоҳ амл мегардад эмин аз завол
Гар ба чатрат мекунад чун сояи хуршеди илтиҷо
Табъи гетӣ рост шуд дар аҳди ту зи инсон ки боз
Нашунӯд савти мухолифи ҳечкас зини чор то
Коҳӣ аз маликат наёрад баради хасмат , гарчи гашт
Аз наҳиф теғ менойин , чу ранги каҳрабо
Душманати бемору шамшерати табиб ҳозиқ аст
Бар сараш меояд ва месозадаш дар дами даво
Ҳар ки рӯ бар дар гуҳат бинмоад кораш шуд чу зар
Хоки даргоҳат магар дорад хавоси кимиё
Ҳарки чун дил дар дарун дорад ҳавои ҳазратат
Дар ясораст ӯ ҳама вақте ва дорад садри ҷо
Ҳаст мустағнӣ , бҳмди аллоҳ , зи аъвони даргаат
Гар ба даргоҳат наёяд шӯрбахтӣ , гӯ : мё
Тираи боди он рӯзу солу ма ки дорад бар сипеҳр
Чашмаи хуршеди чашми равшаноӣ аз сҳо
Хешро бегона медорад зи мадҳати табъи ман
Зонкаҳи дарёӣ зохр нест ҷои ошно
Чун зи тақдири баёнат оҷиз омад табъи ман
Ин ғазал сар зад даруни дил , дар аснои сано
Дар фироқат гарчи бигузашт оби чашм аз сари маро
Бар забони ҳаргизи нрондми саргузашту моҷаро
Шамъи ворам , рӯзгор аз ҷони ширин давр кард
Боз дорад онгаҳ ба дасти душманами сари ришта ро
То магари васли ту икдми васла корам шавад
Дар фироқати перҳанро сохтам дар бар қабо
Ман ба бӯят кардаам бо боди ху дар ҳамраҳе
Лоҷарам бе боди як дам бар намеояд маро
Ҳаст Доӣ бедаво дар ҷони ман аз ишқи ту
Буд ва хоҳад буд бар ҷони ман ин ғами доимо
Дар миёни чашму дил гардӣаст давр аз рӯй ту
Хез ва биншин дар миён ҳар ду , бишинав моҷаро
Хоссаи ин соъат ки дилҳоро сафойӣ ҳосил аст
Аз ғубори мавкиби ҷамшеди аФридўни лақо
Он ҷаҳонгирӣ , ҷҳондорӣ , ҷаҳони бахше ки ҳаст
Теғу калак ӯ ҷаҳонро мояи хавфу раҷо
Давлатат чун офтобу нуру кӯҳ ва соя анд
Офтоб аз нуру кӯҳ аз соя чун гардад ҷудо
Подшоҳои ҳашт ма наздик шуд то карда аст
Давр аз он ҳазрат , балоӣ дард поем мубтало
Дарди пои мост ҳамчун мо , ба ғояти пойдор
Дар саботу пойдории дарди оради пои мо
Не ки поем пой бар ҷотар з дард омад ки дард
Ҳар замон меҷунбад ва поем намеҷунбад зи ҷо
Шарҳи ин дарди мафосилро муфассал чун кунам ?
Кӣ шавад мумкин ба шарҳи ин қиём онгаҳ маро
Заъф поем кард чун наргиси чунон каз айни заъф
Сарнигӯн бар пой май хезам ба ёрии Асо
Дард поем кард манъ аз хоки бӯси даргаат
Хок бар сар мекунам ҳар соъатӣ аз дарди по
Андарин муддат ки буд аз дарди ғами сабоҳи ман ъашо
Гуфтаам ҳқои дуоят , дар сабоҳ ва дар мсо
Мураккабӣ аз равшанӣ нагузашт бар ман то ки ман
Ҳамраҳ эшон накардам корвонӣ аз дуо
То чу боди навбаҳории мужда гул ме диҳад
Лола меандозад аз шодии калларо бар ҳаво
Ҳам ҳаво гардад чу чашми ошиқон гавҳар фишон
Ҳам замин бошад чу саҳни осмони анҷуми намо
Гули кушояди суфраи пари барги баҳри андалеб
Субҳи хезонро занад бар суфраи гулбонги сало
Тоҷи наргисро биорояд ба зар ҳар шаб , саҳоб
Оташи гулро бар афрӯзад ба дам ҳар дами сабо
Равзаи умрат ки ҳаст он маликати боғи баҳор
Бод чун доролбқои осӯда аз боди фано
Олами фарсӯда аз ҷаври сипеҳри осӯдаи бод
Ҷовдон дар сояи ин рояти гетии гшо
Боди моҳи рӯзаи ?ути маймун ва ҳар соъати знў
Ибтидои давлатии конро набошад интиҳо