эй онкии руху зулфи ту ороиши дида

Гардӣда басии дида ва мисли ту надида

Аз гӯшаи басӣ гӯша нишинро ки бибинӣ

Дар майкадаҳо чашми сиёҳ ту кашида

Чашмат ба ишорати дили ман бараду фидоят

Чизе ки ишорат кунӣ эй дӯст бидида !

Зулф ту бапушед саропои қадат ро

Он шеър қабоеаст ба қади ту бурӣда

Сарбаста ҳадисӣаст маро бо ту чу мӯят

Фии алҷмлаҳ ҳадисӣаст ба гӯши ту расида

Чашмам ба мижаи қиссаи шавқи ту навишта

Дил хӯн шуд ва онгаҳ зи сари хомаи чакида

Носеҳи сухан бўолъҷм ме шинаванд

Салмони ҳамаи умри ин сухан аз кас нашунида