Соҳиби қирони мамлакат эй Осифӣ ки ҳаст

Садри ту қиблаи арабу каъбаи аҷам

Бар рои равшанати ҳамагии кори малики рост

Он рӯз шуд ки пушти фалакро набӯд хам

Баргард хон ҳиммати султон рой туаст

Як гардаи қурси ховар ва як косаи ҷоми ҷам

Гар даст бар қалами бунаад бе иҷозатат

Тири фалак сипеҳр кунад даст ӯ қалам

Сар то ба пои вуҷӯди ту чун ақл аввал аст

Фазлу кифояту ҳунару ҳиммату карам

Ҳикмат агар ба пушти фалаки по дар оварад

Хинги фалаки зи заъф наад бар замини шикам

Поем қиёс кард ямини туро хирад

Сад бори ямини ту як нима буд кам

Доъӣ ки мезанад қадами сидқи соҳбо

Дар шореъи муҳаббатат аз олами қадам

Гар чанд рӯз шуд ки наомад ба ҳазратат

ӯро накун ба зулати тақсири муттаҳам

Сармо ба ғитаст ки хуршеду субҳ ро

Ях бастааст чашма ва афсурдааст дам

Имрӯзи офтоб ба барф ар фурӯд равад

Мушкил буд бар омаданаш то баҳори ҳам

Пайрави заъифи дасту қадам чун равад ба роҳ

Ҷое ки яхи зи ҷои баради пелро қадам

Маъзӯри доргар ба қалами узри хостам

Тарсам кигар қадами бунаами бишиканади қалам

Чандон бақоати бод ки ин нилгуни уфуқ

Гардун кашад дар охири рӯз аз бқми рақам