Сӯрати лутфи илоҳии шарафи миллату дайн

Маъдани халқи ҳасани мазҳари ҳақи шоҳи ҳусайн

Шоҳи парвизи лақои хусрави ҷами қадар ки ҳаст

Дилу дасташ ба ҳамаи мазҳабу кешии Баҳрайн

Баҳрро бо дил ӯ ақаб қиёсӣ ме кард

Он қадар буд ки аз қатра ба дарёи мобайн

Ақл бо рифъат ӯ сарфа ма дошт нигоҳ

Гуфт камтари з зроъӣ набӯд то шартин

эй ки бӯсидани хоки қидмати шоҳон ро

Карда аз об ҳаётаст лаболаби шифтин

Тоъати амри ту дар мазҳаби ҷабборони фарз

Тавқи фармони ту дар гардани дайни дорони дайн

Чун тан лоам кунад захми синонати тани ноф

Чун дил навен шавад аз шарми сахояти дили айн

Гуфтам эй чарх бирав хок дараш рўб ба рӯй

Баради ангушти сӯии дидаи равшан ки бъин

Ирқонаст зи бими кафи дастати зар ро

Бовар ар нестат инак бингар сифрати айн

То ба наъли сами шабдиз ту ёбад нисбат

Ҳар сар моҳ шавад моҳи само чун сари айн

Сарварӣ аз ту музайян шуда чун чашм аз нур

Хусравӣ аз ту мунаввар шуда чун моҳ аз айн

Хотир ман накунад дараки санои ту ки ӣам

Пеш ақласт мубарҳан ки нагунҷад дар айн

То чу қурси зҳб меҳр фитад дар дами субҳ

Рӯй офоқ шавад лаҷа дароӣ лаҷин

Чун буд аз зару ёқӯти сиррии афсар ро

Маликро боди чунон аз гуҳарати зинати вазин