эй Сикандари давлатии коўсоФи лутфати дам ба дам

Май кушояд аз забон , сад чашмаи ҳайвони маро

То қазои бустони сарои давлататро сохт , сохт

Булбули дастони сарои он сарои бустони маро

Дар замонат абр мегуяд ба овози баланд

Нест кории ин замон бо қулзуму Аммони маро

Шаҳсавори ҳимматат чун арса олам бидид

Гуфт душвораст ҷавлони андарин айвони маро

Мустафои халқӣ ва то ман мо дҳм дар хизматат

Гоҳ мехонд фалаки ҳисону гуҳи салмони маро

Хсрўо аз рӯзгор бесар ва сомон мапурс

То чаро медорад охир бесару сомони маро

То з хон неъмат ӯ луқмае нон ме хӯрам

намечакад сад қатраи хӯн аз дили бирёни маро

Қисса бо ҳар кас ки гӯям сар бигардонад зи ман

Кардааст алқсаҳи даври чархи саргардони маро

Мушкили аҳволи худро арза хоҳам доштан

То ба лутфати ҳоли он мушкил шавад осони маро

Қиллати молу манолу касрати аҳлу аёл

Қарзи дору бенаво карданд ногоҳон маро

Ҷой бар Эрони замин бар банда тангаст ин замон

ё ба сқсин рафт бояд ё ба ҳндстони маро

Ман ки зар дар ғарра ма мекунам чун моҳи қарз

Слхи ма аз безарӣ бояд шудани пинҳони маро

Ман ки чун шох аз рабиъами ҷома бояд хости вом

Дар шитобии барг бояд бӯдану урёни маро

Чун ҷавози ман ба ваҷҳи мксби зари бстднд

Ваҷҳи марсумӣ ки маҷро буд дар девони маро

Баъди азин аз ман ҷӯй ҳосил нахоҳад шуд агар

Бркннд аз бен чўкони сад бораи хону мони маро

Ҳар яке гуяд ки зари бустонаму дандони зи ту

эй азизон кошкӣ будӣ зару дандони маро

Поймолам кард хоҳанд ин худовандони мол

Хсрўои баҳри худо аз дасташони бустони маро

ё ба вомӣ ё ба анъомӣ ба ҳар ваҷҳе ки ҳаст

Раҳматӣ фармо ки заҳмат медиҳанд эшон маро

Боз чун имрӯз дарёбам ки фардои бомдод

Ҳар ки хоҳад ҷуст хоҳад ёфт дар зиндони маро

Мустафоро ҳамчуи Мӯсои гӯ , яди Байзои намо

Ва зи кафи фиръавн ва ин фиръавнёни бурҳони маро

Бо дуои қудсёни пайваста бо доҷони ту

Ин дуо пайваста хоҳад буд вирди ҷони маро