Мушири малику салоҳи замонаи иззуддин

Ки ҳар чаҳ ҳаст ба ҷузи хизмат ту нест салоҳ

Ҳрончаҳ бар дили хасмати гузашта каҷ бӯда

Магар ба рӯзи набарди ту дар саҳҳому рмоҳ

Ба ҳар замин ки гузар карда боди ободӣ

Насими мъдлтти ҷуста аз мҳби рёҳ

Бзгўорои як шама бишинав аз ҳолам

Ки чист бар дилам аз гардиши сабоҳу рўоҳ

Ҷамоатӣ чаҳ ҷамоати се чор бесар ва бен

Ҳама ба хасмии ман бар кашида қалбу ҷиноҳ

Бар он умед нишаста ки хӯн ман резанд

Ки ҳар чаҳ буд ба ҷуз хӯнашон набӯд мубоҳ

Биҷузи ҳунари ҳамаи ҷурмами дуоӣ давлат туаст

Ки ақд мунтазамаш кард рӯзгору шоҳ

Ба давлати ту бар орми даморашон аз сар

Марои забон чу ханҷар кифоятаст салоҳ

Ту дайрмон ба ҷаҳону ҷаҳонён ки ту ро

Бад-ӣн ба халқ фиристод розиқи фаттоҳ