эй зрўаҳи ломакони маконат

Миъроҷи млоики остонат

Султонӣу арши такяи гоҳат

Хуршедӣу абри сояи бонет

Тоқӣаст фалаки зи боргоҳат

Мурғӣаст малики зи ошёнат

Кавсар арақӣаст аз ҷабинат

Тӯбои варақии зи бӯстонат

Фарзанди нахусти фитратии ту

Тифлӣаст туфайли осмонат

Ҳар чанд ки парваред тақдир

Дар охири доман алзмонат

Он қртаҳи ма ки чордаҳи шаб

Хур дӯхт шикофтаи бнонт

Ту хонаи шаръро чароғӣ

Олами ҳамаи равшан аз забонат

Ту ганҷи ду олимӣ аз он рӯ

Карданд ба хок дар наҳант

Аз туаст салоат дар ҳақи мо

Ва зи мо салавот бар равонат

Бобои шафиқ ҳар ду олам

Фарзанди халафтарин одам

ӯ хотам анбиёст зон санг

Бар сина бибаст ҳамчуи хотам

эй пайрав ва ту кулем умрон

Ваии пешравати Масеҳи Марям

Дар зайл Маҳмадӣ зад ин даст

Дар давлат Аҳмадӣ зад он дам

Зон шуд дам ӯ чунин муборак

Зон шуд кафи он чунон макрам

Аз исои Марямии мўхр

Бар оламу одамии мақдам

Султони ду олимӣ ва ҳастат

Малики азалу абади мусаллам

Боғӣаст фазои кибриёят

Беруни зи риёзи сабзи торам

Аз ҳар варақаш чу тоқи хзро

Овехтаи сад ҳазор шабнам

Ақлии ту балӣ вале мусаввир

Рӯҳии ту балӣ вале муҷассам

Ту баҳрӣ ва ҳар ду куни хошок

Хошоку даруни баҳри ҳошок

Зад муъҷизаи ?ути шаби вилодат

Бар тоқи сарои касри ваии чок

Рафт оташи куфри порс бар бод

Шуд оби сиёҳи сова дар хок

Дар дида ҳимматат наёяд

Дарёии ҷаҳон ба ним хошок

Ту баҳри ҳақиқӣ ва аз онру

Дории лаби хушку чашми намнок

Бо сайри барроқи ту чу сахра

Сангӣ шудаи пои барқи чолок

Аз табъи ту зодааст дарё

Ваз нисбат туаст гавҳараши пок

Ин далқи ҳазор мех на ту

Пӯшида ба хонақоҳати афлок

Мардӯд ту шуд набераи руз

Зинаст сиришки дидаи ток

эй сидраи сутуни боргоҳат

Кунин ғубори хоки роҳат

Кардӣ на ва ҳафту чорро тарк

Он рӯз ки фақр шуд ҳалокат

На чархи ҳазор донаи гардон

Дар ҳалқаи зикри хонақоҳат

Меҳр ва фалакаст аз бароят

Малик ва маликаст дар паноҳат

Дар чашм муҳаққиқон хаёлӣаст

Нақши ду ҷаҳони зи коргоҳат

Аз манзалати сипеҳри нозил

Ва з масканатаст авҷи ҷоҳат

Таркони сифед рӯй булғор

Ҳиндӯии ду наргиси сиёҳат

Зии аҷнҳаҳи лашкари ҷиноят

Қалби фуқаро буд сипоҳат

Мо муҷрим ва осӣем ва дорем

Умед ӣа лутфи узри хоҳат

Бо онкии ҳазор кӯҳ коҳ аст

Бо сри сри қаҳри кӯҳи коҳат

Чизе ту шунидаеу дида

Нои дида касе ва но шунида

То ҳашар касе ки мисли ӯ нест

Мисли ту касе наёфарида

Дар айни сифедӣу сиёҳӣ

Зоти ту хирад чу нури дида

Қаҳри ту ҳиҷоби анкабутӣ

Бар дидаи душманони танида

Гетӣ ки наёфт сояи ?ут ро

Дар соя туаст парварида

Рӯзӣ ки шарори ширки ашрок

Ҳар дами зи сар синон ҷаҳида

зи онҷо ки зи кеши мормитт

Мурғони чаҳор пар , парида

Ҳар дами мадади сипоҳи нусрат

Аз инсрки амдоти расида

Он аз карами ту дидаи ҳиаҳ

Конгшти зи ҳайратати гузида

Бо онкии ту рости сади раҳи манзил

Бо қадари ту манзилӣаст нозил

Олами ҳама ҳақ туаст ва ҳар чиз

Кони ҳақ ту нест ҳаст ботил

Онҷо ки барроқи азми ронда

Афтодаи хари Масеҳ дар гул

Дайни ту ба қӯти набувват

Зоти ту ба мӯъҷизи далоил

Бар кандаи зи ҷои куфри хайбар

Афканда ба чоҳи саҳари Бобул

Он баҳри ҳақиқӣ ки он ро

На ғӯр падед шуд на соҳил

Дар малики ту сад чу Мисри ҷомеъ

Дар кӯии ту сад чу нили соил

Дар малики қулӯби мушрикони рмҳ

Аз код ямин туаст омил

Моҳӣаст рахт ки несташ нақс

Сарвӣаст қадат ки несташ зилл

эй хондаи ҳабиби худ худоят

Малику малику фалаки бароят

Аввали илмӣ каз офариниш

Афрошт набӯд ҷузи вилоят

эй ҳафт фалак ба расм дар хост

Ҳалқа шуда бар дар сироят

Ту дидаи фитратӣ аз он шуд

Дар пардаи анкабути ҷоят

Ту нофаи мишкии офарӣда

Беоҳӯӣ ва бе хатои худоят

Оростаи сади раҳ аз вуҷӯдат

Бархестаи сахра аз ҳавоят

Шуд қурси ҷӯати хӯриш агар чаҳ

Қурси мау хуршед шудаи бароят

Моро чаҳ маҷол нутқ бошад

Ҷое ки худо кунад саноят

Бо онкӣ Уторидаст маҳрӯм

Аз хати бенон баҳри зоят

Як хӯшаи фалак ба тӯша додаш

Ва он низ зи хирмани атоят

Суккони сароади қоти иззат

Муҳтоҷи шафоату дуоят

Идрӣс ки бар самои расида

Аз раҳгузари шумо расида

Дар шореъи мӯъҷизоти исо

Ҷон дода ва дар ту норасида

Аз нофи замини насими машкат

Бархеста то хатои расида

Мурғӣ ки нарафт аз ошёнат

Пайдост ки то куҷои расида

Аз тазкира рисолат туаст

Як рқъаҳ ба анбиёи расида

Ва зи мамлакат вилоят туаст

Як буқъа ба авлиёи расида

Бар халқ шудаи ҳтоми дунё

Мақсум ва ба ту балои расида

Дар манзили қурби ту млоик

Аз шоҳраҳи дуои расида

Ҷустаи маликати мақоми аднӣ

Аз сидраи гузашта то расида

Ризвони ҷинони сарои дорат

Ҷбрили амини амири борат

Карда сари осмони мтўҷ

Ямани қадами бузургворат

эй панҷ сутуни хонаи шаръ

Қоим ба вуҷӯди чори ёрат

Аввал ба вуҷӯди сонии аснин

Садиқ ки буд ёри ғорат

Сонӣ умраст онкӣ зад хишт

Ва афрохт баннои ?истӯорт

Усмон ки аз ҳаёии абраш

Шуд тозау сабзи киштзорат

Боқӣаст алӣ вале аҳдат

ӯ буд васии ҳақи гузорат

Дории ду гуҳар ки гӯш арш аст

Ороста зон ду гӯшворат

Ин гул арақӣаст аз ту монда

Бар рӯй замин ба ёдгорат

Умрии бздими дасту пое

Дар баҳри ҳавои ошноӣ

Чун бар дараш омадеми имрӯз

Дорем умеди марҳабое

эй гул чаҳ шавад ки аз ту ёбад

Ин булбули бенавои навое

Дар суфраи раҳмат ту гардад

Хуррам ба нўолаҳи гадоӣ

Аз кӯии наҷоти нои умедӣ

Аз роҳи фитодаи мубталое

Бемору ҳавои рсидгоним

Бахш аз шифтин мони шифоӣ

Дармондаи шудем ва ҳеҷ кас нест

Ғайр аз ту раҷоу млтҷоиӣ

Овардаам ин сано ва дорам

Дар хоҳи зи ҳазратати дуое

Мо бар сафарему баҳри зодӣ

Хоҳеми зи даргаати атое