Маликро чун басӣҷ оварад аз он дайр
Ҳавои суҳбати хуршед дар сайр
Ба ёрон гуфт : « киштӣҳо бисозед
Ба киштии бодбон ҳо барфарозед »
Сад ва ҳаштод киштӣ рост карданд
Дар ӯ чизе ки мебоист карданд
Ба киштиҳо дарун млоҳ ме хонд
Ки бисмии аллоҳи муҷриҳо ва ме ронад
Малик дар киште бинишаст танҳо
Чу хуршеди фалак дар бурҷи ҷавзо
Чиҳил рӯзи андари он дарёи бронднд
Шабӣ дар мавҷ гирдобӣ бимонаданд
з рӯй оби ногуҳ бод бархест
з ҳар сӯи наъра ва фарёд бархест
Шабу киштӣу боду баҳру гирдоб
Ҳаводисро муҳайё гашта асбоб
Ба икдм баҳр шуд бо шоҳи душман
зи сар то пой дар пӯшеди ҷавшан
Пар аз чин кард рухи каф бар лаб оварад
Биҷӯшеду з ҳар сӯи ҳамла Эй кард
Ба киштӣ дар , маликро мавҷ май барад
Гуҳӣ дар қаъру гуҳ дар авҷ май барад
Гуҳӣ дар пушти моҳии сохтӣ гоҳ
зи моҳӣ сар задӣ бар афсари моҳ
Фалаки санг ҳаводис дошт дар даст
Бузади киштии ҷамро хирад бишикаст
Дар омад обу шаҳро дар баровард
зи чубини хонааш чун гул баровард
Ҳамеи гашти андарони гирдоби ҳайрон
Чу мо дар мавҷи ин дарёии гардон
Ҳар онкаси кӯ дар ин дарё нишинад
Тариқии ҷуз фурӯрафтан набинад
Дар он дарё ба буии ошноӣ
Малик мезад ба ҳар сӯи дасту пое
зи тахту бахт чун бардошти умед
зи киштии таҳтаеро дошт ҷамшед
Чу баргардед бахти он тахт бишикаст
Ба ҷои тахти шаҳ бар таҳта бинишаст
Қазои осмонӣ таҳта ме ронад
Фалаки нақши қазои зи он таҳта ме хонд
Нигор хешро дар об май ҷуст
Ба оби дидаи нақши таҳта май шаст
Се рӯзи он таҳта бар дарёи равон буд
Малики млоҳу бодаши бодбон буд
Ҳаме гуфт эй худованди ҷаҳондор
Марои зини сони дарин ғам зор магузор
зи малику дӯстонам давр кардӣ
Кунун дорам азин ғам рӯй зардӣ
Худоёи зини бало як сӯем андоз
Дилами зини ҷумлаи ғамҳо бозпрдоз
Халосами даҳ азин дарёии хунхор
Маро рӯзӣ бикун дидори он ёр
Дар ин гирдоби ғами мгдози ҷонам
Ба лутфи хеш ё раби даҳ амонам
Дарин гуфтор буд он шоҳи гирён
Ҳаме рафтӣ ба рӯй оби нолон
Чаҳоруми рӯз чун он чашмаи зар
Биҷӯшед аз лаби дарёии ахзар
Маликро ногуҳ омад бешае пеш
Ки буд он беша аз ҳар бешае беш
зи анбӯҳии дарахтон бау нор
намедоданд дар худ бодро бор
Шудаи мқбўз чун Фарҳоди мискин
Ғубор олуду зарду сусту ширин
з гирд олуд себ шукр олуд
Хушу ширинтар аз ҳалвоӣ бе дӯд
Даҳони фундуқу бодому писта
Ба шукри ханда лаб багушӯда баста
Анораш карда даъвӣ бо лаби ёр
Ҳаме зад себи лоф аз ғабғаби ёр
Малики зини ғуссаи хӯн нор ме хӯрд
Ба дандони себи танро пора ме кард
Анораш карда бо ҳам лаъл ва дар ҷуфт
Ба кор хеш механдид ва мегуфт :
« чаро чизем бояд ҷамъ кардан
Ки хоҳад дайгарии он чиз хӯрдан »
Малики ҳайрон ба гирди беша май гашт
Ба кори хеш бар андеша май гашт
Ки : « ман зини варта чун ёбам раҳоӣ
Магар фазлӣ кунад лутфи худоӣ ! »
Чу ҳиндӯии шаби торӣ дар омад
Хаёли зулфи ёраш дар сар омад
зи савдои сари зулфин дилдор
Шаби торик май печид чун мор
Гуҳӣ бо об мезад санг дар бар
Гуҳӣ бо сарв мезад даст дар сар
Ғарибу хаста ва танҳоу ошиқ
Балои ҳамроҳу давлати нои мувофиқ
Шаби торику барқи наъраи абр
Хурӯши мавҷу раъду гиряи абр
Ҳама бо шеру бабраш буд маҷлис
Надимаши баҳр буду ваҳши мӯнис
Басӣ дар ҳасрат дилдор бигирист
Чу абр аз шавқи он гулзор бигирист
Ба зорӣ ҳар замон мегуфт : « дардо
Ки дардамро давое нест пайдо
Азин тарсам ки дар ҳасрати бимирам
Муроди дили з дилбар брнагирам ! »
Дигар мегуфт : « тадбирам чаҳ бошад
Дарин савдо агар меРом чаҳ бошад !
На ранҷи роҳи ишқаш барда бошам
На охир дар раҳ ӯ мурда бошам
Басии брхўиштн чун мори печид
Раҳи берун шудан ҷое наме дид
Ҳаме нолид ва дар ашк май сифт
Ба зории ин ғазал бо хеш мегуфт :