Кӯфӣон чун ба сафи Марӣа ғавғо карданд

Баҳри тороҷи ҳарами дасти ситам во карданд

Ҳар чаҳ буд аз зару халхол ба ғорати бурданд

Ҳар чаҳ бади чодари мъҷри ҳама яғмо карданд

Нақди имони паии даҳ рӯз ҷаҳон дода зи даст

Хоки андари сари дайну сар дунё карданд

То қиёмат накунад ашки муҳибони хомӯш

Оташиро ки дар он марҳала барпо карданд

Оташи андари ҳарами шоҳи ҷигар ташна заданд

Аҳлбитши ҳамагӣ рӯй саҳро карданд

Як тарафи ҷои кафан кардани наъши шуҳадо

Баҳри ҷавлони фарси зулм муҳайё карданд

Як тарафи оризи нилии байн ҳар хорӣ

Дили афсурдаи ятемони ҳусайн ҷо карданд

Шимур бар ҳнҷри шоҳи шуҳадо ханҷар зад

Хоҳаронаши ҳама аз давр тамошо карданд

Бас набӯд инки лаб ташна буриданд зи тан

Басари найзаи сари зода Заҳро карданд

Бскаҳи диданди ғаму дард ки ҳар дами сад бор

Марги худ зайнабу кулсум таманно карданд

Шукри ин мансаби азмӣ ки лаб ( сомит ) ро

Ба азои писари Фотима гуё карданд