эй пардаи пӯши маъсияти осӣони тамом

Бар даргаи ту дидаи умеди хосу ом

Кори ту афву бахшишу анъоми рӯзу шаб

Шуғли ту фазлу раҳмату икроми субҳу шом

Ҷуз маъсият накарда ва хоҳам зи ту биҳишт

эй хок бар сари ман ва ин орзӯии хом

ё сотролъиўб ва ё ғоФролзнўб

ё холиқи алъбод ва ё боиси алоном

Аншотнӣ ба Фзлк ё муншии алнФўс

Аҳиитнии бснък ё муҳибии алъзом

Розӣ машав ба шуъла нирон шавам муқӣм

ё дар миёни оташ сӯзон кунам мақом

Созӣ агар тараҳҳуму дроФкнии назар

Ба хатм шавад мусоид ва корам шавад ба ком

ё раби баҳори умру ҷавонӣ тамом шуд

Хуршеди умри сохтаи манзил ба кунҷи бом

Умрӣаст то кашокаши нафас ӯ фиканда аст

Мурғи итоати ман гмгштаҳро ба дом

Аз мо ки ғайри ҷурму хато сар наме занад

Гирам ки созад аз ин бештари давом

Анъоми оми ту магари охир бадал кунад

Ин ҷурми мо ба тоъат ва ин нанги мо ба ном

Варна ҳамин хиҷолат аъмол ме кунад

Боғи биҳишту малики ҷаҳонро ба мо ҳаром

Бурдорӣ ар ҳиҷоби зи афъоли зишти мо

ёоварӣ ба карда мо дасти интиқом

Он кас ки пардаи пӯши гуноҳон буд куҷост

ё онкӣ аз азоб ту бахшад амони кадом

ё раб ба ҳақи ҷумлаи хосони даргаат

ё раб ба ҳақи рутбаи пайғамбару эмом

Аввал ба лавҳ карда ( сомит ) бикаш қалам

Вонгаҳ намой манзил ӯ водии ассалом