эй хоҷаи туро дар дил агар ҳаст сафойӣ

Бар ҳастӣ он чун ки туро нест гўоиӣ

Гар ботинат аз нур яқинаст мунаввар

Бар зоҳири ту чун ки аён нест сафойӣ

Оре чу буд сӯрати таҳқиқ чу талбис

Бедори шӯ аз ҳарчӣ савобӣу хатое

Даъвӣ ки муҷаррад буд аз шоҳиди маънӣ

Ботил шавадаш асл ба чунӣ ва чарое

Гар шоҳиди вақти ту буд ҳишмату неъмат

Бемори дилатро набӯд ҳеҷ шифоӣ

Кин ҳишмату неъмати ду ҳҷоинди яқини дон

Кандар ду ҷаҳони зини ду бтар нест балое

Ин ҳаст вуҷӯдаши мутаъаллиқ ба маҷозӣ

Ва он ҳаст ҳусӯлаши мутаваллиди зи риёе

То ин ду рафиқи бади ҳамроҳ ту бошанд

Ҳаргиз набӯд хоҷаи турои роҳ ба ҷое

Ту баста шуда дар гиреҳи ози шабу рӯз

Вази дасти ҳавои хӯрда ба нокоми қафое

БФрўхтаҳи дайнро ба яке гарда ва карда

Пӯшидаи тани хеш ба рангӣу ъабое

Бӯе нарасед ба машомати зи ҳақиқат

Ҳамчун саги девона ба ҳар гирди сарое

Дар даъвии мутлақ чу расӯлӣ шудаи мурсал

Дар лафз ба ҳар соъат чунӣ ва чарое

То ҷисм ва дилат ҳаст ба ҳам ҳар ду мураккаб

Ноидт заду баради қабое ва куллане

То зини тани олӯда бурун ноед кибрат

Ҳосил нашавад баҳри худои ҳеҷ ризоӣ

Берун кун азин хонаи хокии дили худ ро

Вони гуҳи зи дилати сози ту арзӣу самое

Гар хотири авҳом баранда шавад аз халқ

Бар холиқ худ гуяд бе мисли саное

Ар ҳақ ба ҷуз аз ҳақ накунад ҳеҷ қабӯлӣ

Вндри хур худ хоҳад мулкӣу атое

Он дил ки бад-ӣни сон буд андари раҳи тавҳид

Ҳқо ки буд мўқну боқӣ ба Бақоӣ

Дар ҳавсилаи танги ту зин беш нагунҷад

Ин ҳадя чу доданд нахоҳанд ҷазое

Кин фазли алоҳӣ буд андари раҳи тавҳид

Вндри раҳи тавҳиди чунин ҷӯии баҳоӣ

Шўнисти шӯ аз хеш ва миндиш казон пас

Яксони шимурӣ ҳар ду : ҷафоеу вафое

Андар сифатат нест чаҳ номӣ ва чаҳ нанагӣ

Бар боми харобот чаҳ ҷғдӣ чаҳ ҳумое

Гар назд сенае бишудӣ хилқати аввал

Аз дида намӯдӣ раҳи таҳқиқи сенае