Рӯзӣ ки рухи хуби ту дар пеш надорам

Он рӯзи дили халқу сар хеш надорам

Чандин чаҳ кунӣ ҷавру ҷафо бо ман мискин

Чун тоқати ҳиҷрати ман дарвеш надорам

Дар миҷмараи ишқу ғамати сӯхтаи гаштам

Зин беш сар гуфт ва камобеш надорам

То силсилаи ишқ ту барбаст марои даст

Ҷузи силсила бар дасти дил риш надорам

Зон ғамзаи ғаммози ғами афзои ту бар ман

Ислом шуд ва қибла шуд ва кеш надорам