Сурхи гӯйӣ ҳамеша ғур бошад

Шабаҳ аз лаъл поктар бошад

Ин чунин жож назд ҳар оқил

Сухании сахт мухтасар бошад

Лаъли маснӯъи офтоб буд

Шишаи маснӯъи шиша гар бошад

Сурх агар нест пас бар ҳар ақл

Сухани мртзо дигар бошад

Чун ба як ҷои рустаи сурху сиёҳ

Сурхи пайваста бар зибр бошад

Ман чаҳ гӯям ки худ ба ҳар мактаб

Кӯдаконро азин хабар бошад

Чун ки сурхи сети асли умр ба дӯст

Ҷояши андари дил ва ҷигар бошад

Чун сияҳи гашти ҳам дарин ду макон

Асли девонагӣ ва шар бошад

Зер лаъласт лоларо сияҳӣ

Дўдкии хуштар аз шарар бошад

Илми субҳ сурх омад аз онк

Бар сипоҳи шабаш зафар бошад

Сияҳӣ бениҳод ва бе маънӣ

Зон зи ту халқ бар ҳазар бошад

Назд мо ин чунин сияҳ ки туе

Мард набӯд ки . . . Хар бошад

Рӯзи казин феъли зишти рӯзи қазо

Науммат аз ту сиёҳ тар бошад

Пшк чун ту буд чу хушк шавад

Машк чун ман буд чу тар бошад