Ано алҳақ кашф асрораст мутлақ

Ҷуз аз ҳақ кист то гуяд ано алҳақ

Ҳамаи зарроти олами ҳамчуи Мансур

Ту хоҳии масти гиру хоҳи махмур

Дар ин тасбеҳу тҳлилнди доим

Бад-ӣни маънӣ ҳаме бошанд қоим

Агар хоҳӣ ки гардад бар ту осон

«у ани ман шийъ »ро як раҳ фурӯ хон

Чу кардӣ хештанро пунбаи корӣ

Ту ҳам ҳаллоҷи вори ин дами барорӣ

Баровари пунбаи пиндорат аз гӯш

Нидоӣ « воҳиди алқҳор » бниўш

Нидо меояд аз ҳақ бар давомат

Чаро гаштии ту мавқуфи қиёмат

Дро дар водии эмин ки ногоҳ

Дарахтӣ гуядат « ании анои аллоҳ »

Раво бошад ано алҳақ аз дарахтӣ

Чаро набӯд раво аз неки бахтӣ

Ҳар он касро ки андари дил шаккӣ нест

Яқин донад ки ҳастӣ ҷуз яке нест

Анонит буд ҳақро сазовор

Ки ҳў ғайбасту ғоиби ваҳму пиндор

Ҷаноби ҳазрати ҳақро дуе нест

Дар он ҳазрати ман ва мо ва туе нест