эй пайдотар аз ҳар пидоӣӣ , вае ошкортар аз ҳар ҳўидоӣӣ , пидоӣии ту бо пинҳонии ту созгор ,у пинҳонии ту чун пидоӣии ту ошкор , на пидоӣии туро аз пинҳонии миён , ва на пинҳонии туро аз пидоӣии карон . Эй ҳастӣ ки ҳеҷ нестӣ дар ҳастӣ ту фурӯд наёяд , вҳич нестӣ ҳастӣ туро нишоед , нисбат ҳастӣ ту бо нистиҳо : кули явми ҳўи фии шаън ,у нисбати нистиҳо бо ҳастӣ ту : кули ман алайҳои ?фон . Ягонагии ту дар азалу абад бар як қарор , муназзаҳ ва мубарро аз азоФту нисбати андаки вбсёр . Он кист ки туро донад то бар ту сано хонд , ҳам сипоси тест ки ҳазрати иззати туро сазовораст ,у ситоиши тест ки бар ҷаноби ту дар кораст . Ва дуруду саломи ҳазрати поки туу покони ҳазрати ту бар равони ҳомид : анати комаи аснит ,у шоҳид : ва мо Ромяти азрмит , нуқтаи бдоити ҷамол : кант набиёу одами байни алмоءу алтин ,у зубдаи ниҳояти камолу локини расӯли аллоҳу хотами алнабӣин , нозир : лақади рои ман оёти рабаи алкбрӣу сомъ : Фоўҳии илои абдаи мо аўҳӣ . Муҳаррами сарои асрӣ , садри сафаи астФӣ , Муҳамади Мустафо , алайҳи ман алслўоти афзалҳо - ва сад ҳазорон ҳазор офарин , бар аҳли байти поку поки ойин ва ёрон гузин ӯ , ки сафи пешин ва синф гузин влоитонд , бод .
эй ҷони азизи ин китоб ки мсмоаст ба ҳақи алиқини фии муъаррифаи раби Алъоламин , ҳазрати иззат аз хазонаи ғайби бад-ӣни заъиф каромат фармуд , муштамиласт бар ҳашт боб ба изои дарҳои биҳишт , ва ҳар бобӣ аз он муштамил бар ҳақоиқу дақоиқу латоифу тартиби бобаҳо инаст :
Боби аввал дар зуҳӯри зоти ҳазрати ҳақи таъолӣу баёни мақоми маърифат .
Боби дувум дар зуҳӯри сифоти ҳақи таъолӣу баёни мақоми илм .
Боби сеюм дар мазоҳиру маротиби ону баёни мбдоء .
Боби чаҳоруми дрўҷўби ваҳдат ӯ « таъолӣ »у тақаддус .
Боби панҷум дар баёни мумкини алўҷўду олами касрат .
Боби шашум дар тааюну ҳаракати втҷдди тааюнот .
Боби ҳафтум дар ҳикмати таклифу ҷабри вқдр .
Боби ҳаштум дар маъоду баёни ҳашару ҳақиқати Фноءу бқоء .
Бар соҳиби дилони аҳли басират пӯшида нест ки мабдаи ҷумлаи мушкилоту муъзалоти назарӣ ,у модаи ихтилофи муваҳҳиду мутакаллиму ҳаким , мунҳасираст дар ин абҳос , ва аз фазли бории таъолӣ дар ин китоб ба ҳад яқин расед , бар вифқи нақлу ақлу завқ . Ва ба тасдиқ ҳар ҳақиқатӣ аз ҳақоиқу исбот ҳар даъвӣӣ аз даъовӣ , ду гувоҳи ақлу нақл , аънии бурҳону азҳу қуръони нотиқ , қойили гаштанд , бар сиблати мутолиа назар кунанд . Баъд аз таҳсили улӯми ақлӣ ва нақулӣ , истеъдоди ин навъи илм аз зўқётасту дигари шарти таҷред ботинаст аз умӯри даъовӣу халос аз рбқаҳи тақлиду тарки шкўк : ман иҷодли фии аллоҳи бғири илму таассуб : ман азлаҳи аллоҳи алии илм . Ва таъаммул бисёр дар ҳар баҳс аз абҳос ки дар алфози ғояти ихтисор ихтиёр омад , ва дар баъзе аз маъонии стару ахФоءи мақсӯд . Ва аллоҳи иҳкми бинноу бинкми болҳқу ҳўи хайри алҳокмин .