Ҳамду саноӣ бе адади зулҷалолиро ки осори қудрат ӯ дар олами офоқу анфус чун офтоби ҷҳонтоб бар чашми аҳли басират тобонаст кқўлаҳи таъолӣ : « снриҳми оётнои фии алоФоқу фии анФсҳм ҳатто итбини ?лаами ана алҳақ » ;у изҳори сунъ ӯ дар зоҳиру ботини олами малику малакӯти равшан ва аёнаст кқўлаҳи таъолӣ : «у фии аларзи оёти ллмўқнину фии анФскми аФлои тбсрўн » ; балки аз авҷи гунбади хзрои афлок то ҳазизи маркази ғброи хоки ҷумла далоил ҳастӣ ӯст кқўлаҳи таъолӣ : « ани фии халқи алсмўоту аларзу ихтилофи аллилу алнҳори лойоти лоўлии алолбоб » ; ва ҳеҷ зарра аз зарроти олам аз файзи ҷӯаду карам ӯ холӣ нест кқўлаҳи таъолӣ : « Фоинмои тўлўои Фсми ваҷҳи аллоҳ » ;у зарроту Қатароти ҷиболу баҳори ҷумла дар тасбеҳу тҳлил ҳазрат ӯйанд кқўлаҳи таъолӣ : «у ани ман шийъи алои исбҳи бҳмдаҳ » .
Ва салавоту тҳёти фаровон бар ҷони анбиёу русул , алайҳими ассалом , алӣ алхусус бар ҷони поки меҳтари пайғамбарону пайғамбари охири замони Муҳамади Мустафо - алайҳи афзали алслўоту акмали алтҳёт - бод ки халқро аз ҳоўиаҳи ҷаҳолат ба воситаи анвори ҳидоят халос гардонид ва баъзе аз хилоиқро ба илми худошиносӣ хос гардонид ва ба воситаи маърифати нафас ба маърифати ҳақи расонид ки : « ман урф нафса Фқди урфи раба » ; ва бар ҷони аҳли байту хонадону ёрон ӯу силами тслимои ксиро .
Аммо баъд бидон ки ин мухтасарӣаст дар баёни маърифати нафасу илми худошиносӣ ва дидан ва донистани лақои ҳақи субҳонау таъолӣ ба восита донистан ва дидани саноеъу бадоеъу ғароибу аҷоиби қудрат ӯ дар олами зоҳрўи ботин , ва шинохтани оёти байнот ӯ дръолми офоқу анфус . Ва ин китобро мроти алмҳққин ном ниҳодем , бҷҳти онкии мрот оина бошаду хосияти оина он бошад ки чун касеро дар чашми нур босира бошаду ҳавои равшан буду оина мсқл бошад , чун дар нигарад худро битавонад дидан .
Ва чун касеро низ эътиқод пок бошаду зеҳни равшан буд , чун дар ин китоб мутолиа кунад худро битавонад дид ва аз худшиносӣ ба худошиносӣ тавонад расед кқўлаҳи алайҳи ассалом : « ман урф нафса Фқди урфи раба » ; ва ба ҳақиқати ваҳдоният ҳақ тавонад раседу лақоӣ ӯро дар ҳар ду олам битавонад диду азнобиноӣӣ « ман кони фии ҳзаҳи аъамии Фҳўи фии алохраҳи аъамӣу азли сбило » , наҷот тавонад ёфт ва аз чашмаи ҳаёти ҷовдонии оби зиндагонии ду ҷаҳонӣ тавонад нӯшед , ва ин китоб муҳтавӣаст бар ҳафт боб :