Собии мушрики ситораи параст

Кўз « анъоми бали азл » бтар аст

Азкўокби асар чу дид ӣнҷо

Зон бнгзшт ва гуфт ҳаст худо

Сохт монанди кавкаби он тимсол

То парастиш кунад ба куфру залол

Кард мумтоз ҳар яке дар исм

Зер ҳар як ниҳод чанд тилисм

Пас биёрост он ба зевару зеб

То кунад бо авоми макру фиреб

Бути парастӣ аз он падед омад

Ростии мазҳабӣ палид омад

Гуяд ин худ марои шафиъ буд

Ақл донад ки ин бадеъ буд

Ҳеҷ дидӣ ҷамоди нопарво

Беҳтар ояд зи зинда гуё

Чун халил худоӣ дид уфӯл

Дар ситора , накард ҳеҷ қабул

Зонка гардиш ншонҳъдм аст

Нақсу тағйири доимо баҳам аст

Кард ботили мазоҳиби вснӣ

Вазъ фармуд ҳукми бути шиканӣ

Қадари кавкаб ба назд ҳақ на кам аст

Қавл « волнҷм » оят қисм аст

Зулмат аз ширкат омад андари зот

На зи идроки нур дар оёт