Мо ошиқ ва мастему талабкори хдоӣим

Мо бода парастем ва аз ин халқи ҷдоӣим

Бар тавр вуҷӯдем чу Мӯсо шудаи аздст

Бепоу сари ошуфтау ҷӯёии лқоӣим

Рӯҳем ки дар ҷисм набошад ки набошем

Мавҷем ки дар баҳр ба як ҷои нёӣим

Дар савмиъаи синаи мо ёр муқӣмаст

Мо аз назараши сӯфии софии сФоӣим

Мо ғарқ муҳӣтем нҷўӣим дигар об

эй бар лаби соҳили ту чаҳ доне ки кҷоӣим

Моӣим ки аз соя гузаштем дигар бор

Мо сояи нҷўӣими ҳмоӣими ҳмоӣим

Моӣим ки аз мо ва манӣ ҳеҷ намондаст

Дар айни бқоӣиму муназзаҳи зи Фноӣим

Гоҳе чу ҳилолему гуҳӣ бадар мунирем

Гоҳе шуда дар ғарбу гуҳ аз шарқи броӣим

Сайид чаҳ кунӣ рози ниҳон фош нагуфтем

Дар худ нгрстими хдоӣими хдоӣим