Агар аз хандагар аз чини ҷабини сохта Эй

Музди чангат ки надидем чунин сохта Эй

Гар сулаймони ду олам бишӯй ме расадат

Аз шикасти дили мо нақши нигини сохта Эй

эй ки дар замзамаи арбадаи дастии дорӣ

Савти дили бурдани мо дар чаҳ замини сохта Эй

То ба кӣ пурсӣ ва ман гӯям ва бовар накунӣ

Ҳеҷ айб дигарат нест ҳамин сохта Эй

Тарки умед ба ишқи ту ҳалоласт асир

Бо чунин шӯр ба муфлиси намакин сохта Эй