Ҳамду санои малик бе назир

Ҷумлаи ҷаҳонро ба карами дасти гир

ӯст далели ҳамаи саргаштагон

Роҳи намоянди баргаштагон

Рӯзи падеди орад ва рӯзӣ диҳад

Халқи ҷаҳонро ба карами неку бад

ӯст муназзаҳи зи ҳамаи коинот

Ҳаст чу мавсуф ба зоту сифот

Хоки заминро ба карам ҳӣ кунад

Ин биҷуз аз ҳақи дгарӣ кӣ кунад

ӯ кунад аз санги падедори об

Сохтаи таббохи ҷаҳони офтоб

Бози азин санги вази пӯлоди сард

Оташ сӯзанда падедор кард

Хаймаи зарбафти само бе сутун

Бар сар олам кунад ӯ сарнигӯн

Машъала дорӣ кунад ин офтоб

Бар сари ин халқи ҷаҳон бе ҳисоб

Ҳар чаҳ кунад ӯ ба камоли карам

Лутф буд дар ҳақи Модам ба дам

Оварад аз ктми адам дар вуҷӯд

Одами хокии з барои суҷуд

Тоҷи саодат ба сар ӯ ниҳод

Бар рух ӯ чун дар ирфони кушод

Кард шносо ба худ ин хок ро

Манзари худ сохт дили пок ро

Ҳар чаҳ дигар дар ҳама олам аст

Он ҳама аз баҳр банӣ одам аст

Одамӣ аз баҳр шносоӣ ӯст

Гар бишносӣ ту худоро накӯаст

Ақл ва хирад дод туроу тамиз

То бишносӣ ту худо , эй азиз

Гар ту бадоне ба яқин аз худо

Ишқ буд давлати дигари туро

Одамӣ аз ишқ буд бо шараф

Ишқ чу дурусту бадан чун садаф

Одам аз ои Ни хок чу мавҷӯд шуд

Буд ба ӯ ишқ ки масҷуд шуд

Нӯҳи набии боз ба он қавми хос

Ёфт азин ишқи зтўФони халос

Ишқ чу омад сӯии Мӯсо чу пайк

Наъра баровард ки « анзри алик »

Ишқ чу бо исо Марям расед

Дар дами азин хок ба гардун парид

Боз бибин хотами пайғамбарон

Рафт зи ишқ , ӯ ба сӯии ломакон

Ҳар чаҳ бигуфту зи худо май шунӯд

Он ҳама аз мартабаи ишқ буд

Пас ту биёи ишқ ба бозии мадон

Ҳаст ҳақиқати ту маҷозии мадон

Вар ба маҷозӣ шавадаш ҷони гудоз

Ҳам ба ҳақиқат кашад ӯ аз муҷоз

Ишқ буд махзани асрори дӯст

ӯ ба ҳақиқӣ ва маҷозӣ накӯаст

Зинда ба ишқаст дили одамӣ

. . .

. . .

Ишқ азизаст ту хораши мадор

Гар ба ҳақиқат натавонӣ расед

Ишқ маҷозӣ бикун ин дами падед