эй рухи хуби ту фархундатар аз моҳи мунир

Ҳаст хурмои лаби лаъли ту парварда ба шер

Нест имрӯзи марои ғайри мзъФр ба замир

Дил гирифтааст чу аз оши ҷӯу сиркау сайр

эй биринҷ , ар чаҳ ғуборӣаст зи қандат бар дил

Ба худ имрӯз бигуфтам ки бирав хурдаи мгир

Буии ҳалвоӣ тар омад ба машомами зи сабо

Оҳ ёрб з куҷо мерасад ин буии абир

Гўштобаҳ шудаи баси кӯфта аз ҷаври нухуд

Дар гузоранд гарм , гуфт кабӣри он зсғир

Суфраи мости пар аз гарда , бирав ин соъат

Осмони гӯи мФрўзи ин азимат аз ду фатир

Ду ҷаҳонро ба ҷӯй менахирад май бояд

Ҳар ки ӯ ёфта як гардаи парварда ба шер

Он замонӣ ки шавад пайки аҷали қобзи рӯҳ

Ҷон диҳад дар ҳаваси харбузаи сӯфии фақир