Ба сайди ҷуста аз домӣ чаҳ хуш мегуфт сайёдӣ

Ки аз доми алойиқгар туоне ҷуст , озодӣ

Ту бо бегонагон биншин ба ъушрат каз ғами озодӣ

Ки бо ғами ошноёнро набошад хотири шодӣ

Ман он рӯзии зи шаҳди ишқи ширин ком гардидам

Ки дар ин бесутун на хусравӣ буд ва на Фарҳодӣ

Ба ҳурмони дили ҳасрати насибами гӯ баҳор омад

Ба ҳар гулшан ки дидам қамаре ё сарви озодӣ

зи ҳиҷри офияти душман , ба гардун рафт фарёдам

Ту бепарво нашуд як шаби диҳии гӯшӣ ба фарёдӣ

зи лаълати хостам комӣ кунам ҳосил надонистам

Ки дорад дар миёни чашмати зи мижгони теғи бедодӣ

Ҳаётӣ дар гузар дорам видоъӣ дар назар дорам

Фиғонӣ бо асар дорам ту ҳам эй гиряи имдодӣ

Чаҳ суди авроқи умри ту табиб аз хандаи ғифлат

Дарин гулшан ба ранги гул ки бар бод фано додӣ