Аё сутӯдаи хисолӣ ки чархи гоҳи ато

Ҳазор чашм ба даст ту дӯхт аз ахтар

Равост каз паии базми ту бе талаби резӣ

ЗноФаҳи мшги вази неи шукр аз садафи гавҳар

Шавад чу оризати афрӯхтаи зи оташи хашм

Зтоби чеҳраи ту об мешавад озар

Барояд аз дили хуршеди ховарии такбир

Шӯии савор чу бар Рахши осмони пайкар

Ҳамеша то ки гуҳари рости риштаи шероза

Мудом то згҳр ҳаст зинати афсар

Буд чу риштаи адуии ту дар назар бе қадар

Муҳиби ҷоҳ ту бошад азиз чун гавҳар

Сипеҳри мнзлтои соҳбо буд ҳар чанд

Дилами фигори збидоди чархи дун парвар

Чаро шикояти худ пеши рӯзгор барам

Ки ошно набӯд раҳм бо дили кофар

Чу дар паноҳ ту бошам зи ҳодисот чаҳ ғам

Чу шамъ парда нишин шуд чаҳ бокаш аз сарсар

Замони пеш ки дасти талаб бўом гирифт

Ба ранги ғунчаи збоғи сахоати муштии зар

Агар талаби ннмоӣии змн чаҳ беҳтар аз он

Вагарна сабр кунӣ то мавоҷиби дигар