эй нола зҷо бархез , ки шуд бози муҳаррам

эй гиряи фурӯи рез , ки шуд навбати мотам

эй мардумак , аз ашки фурӯ рехтан омӯз

Дар мотами шоҳи шуҳадо , сарвари олам

Тобон на ҳилоласт дарини моҳи зи гардун

Бар сина кашидааст алифи қурси ма аз ғам

ё шуълаи афрӯхтае , дар дил чарх аст

Каз оҳ мусӣбат задагон , гашта қадаши хам

ё онкии зи шамшери ситам , дар дили гардун

Захмӣаст ки ҳар сол шавад тоза аз ин ғам

ё онкӣ харошӣаст брхсор , ҷаҳон ро

Дар таъзияи ашрафи зрити одам

ё нохуни оғишта бхўнӣаст фалак ро

Аз бас ки харошида зи ғами синаи олам

Неи неи ғалатами пурҳи қуфл дар шодӣ аст

ё бар рухи айём , калид дар мотам

Бар чеҳраи айём , чаҳ хӯнҳо ки равон кард

Ин ханҷари каҷ аз ҷигари мардуми олам !

Ҳршб на ма нав шавад афзӯн , ки фалак ро

Бар сина харошаст ки резади басари ҳам

Зони дидаи худ санг , пар аз ашк шарар кард

Кин оташи меҳнат ба дили санг асар кард

Даракон на ақиқаст , ки аз ғуссаи Яман ро

Бе обии он ташнаи лабон , хӯн ба ҷигар кард

То сӯрати ин воқеаро дид , надонам

Чун об дигар бо қадаҳи оина сар кард ? !

Чун чашм ҷаҳон дид пар аз новаки бедод ?

Ҷисмӣ ки ситам кард бар ӯ ҳар ки назар кард

Нагусаст зи ҳам , қофилаи ашки ятемон

То шоҳи шаҳидони зи ҷаҳони азм сафар кард

Ҳар шом на хуршед ниҳон шуд бутаи хок

Дар мотами он хусрави дайни хок басар кард !

зи он рӯз ки бар хок фитад он қаду қомат

Бар хеш фурӯ рафт зи ғами субҳи қиёмат

Офоқи басари хоки сияҳи рехти зи зулмат

Дар хоки ниҳони гашт чу хуршеди имомат

Он рӯз ки канданд зи ҷои хаймаи ӯро

Чун кард дигар харгаҳи афлоки иқомат ? !

Бар найза , чу дид он сари оғиштаи бхўн ро

Пиндошти ҷаҳон , срздаҳи хуршеди қиёмат

Ҳаркас ки тан бенафасаш дид ва нафас зад

Бошад зи нафас , бар лабаши ангушти надомат

Он кас ки лаби ташна ӯ дид ва , нашуд об

Бар сина занад аз дили худ санги маломат

Аз бори гарони ғами он ташнаи лабон буд

Кондм натавонист з ҷо хост қиёмат

Онро ки нашуд дидаи пар аз хӯни зи азояш

Бошад мижаи дандон , нигаҳи ангушти надомат

Он кист ки чун лаъли пар аз хӯн ҷигар нест

Дар мотами он гавҳари дарёии имомат ? !

Баҳр аз ғами ин воқеа , як чашм пар обаст

Афлоки пар аз оҳ , чу харгоҳ ҳубобаст

Нагузошта нам дар дили каси гиряи хунин

Ин мавҷ фишурдааст ки гӯйанд саробаст !

Дар синаи афлок на меҳраст ки , доим

Зини оташи ҷонсӯзи дил чарх кабобаст !

То гули гули хӯни шуҳадои рехтаи брхок

Чашми гул аз ин воқеаи пар ашк гулобаст

Зини ғусса ки дар хок тапиданд шаҳидон

Бар хок тапидани сифат мавҷ саробаст

Аз ҳасрати он ташнаи лаби бодияи ғам

Ҳар мавҷ , харошӣаст ки бар чеҳра обаст

Бо чеҳраи пурхӯн , чу даройади бсФи ҳашар

зи он шӯр надонам ки кро фикр ҳисобаст ? !

Хоҳад ки расонад ба ҷазои қотил ӯ ро

зи он ин ҳама бо аблақ айём шитобаст

Шамшер набӯд онкӣ баров хасми з кин зад

Буд оташ сӯзанда ки бар хона дайн зад

Ҳар гирд ки бархест аз он маърака , худ ро

Бар оинаи хотири ҷбрил амин зад

Борон набӯд , каз ғами лаби тишнагиаш , баҳр

Худро ба фалаки бараду зи ҳасрат ба замин зад

То ташна лаб дид ақиқи Яман , аз ғам

Сад чоки намоён ба дил аз нақш нигин зад

Хӯни рехти басари панҷаи хуршеди ҷҳонтоб

Аз бас ки зғм бар сари худ чарх барин зад

Он рӯзи қарор аз фалак бесар ва по рафт

Короми дили Фотима аз дор фано рафт

Дар мотам ӯ гунбади афлок сияҳ шуд

Дӯди ҷигари сӯхта аз бас бҳўо рафт

Дар мотам ӯ , оби бақои ҷома сияҳ кард

Он рӯз ки ӯ ташнаи лаб аз дор фано рафт

. . .

зи он зулм ва ситамҳо ки ба шоҳ шуҳадо рафт

Аз золими сангини дили бирҳми хасӣ чанд

Бар сарвари ахёр чаҳ гӯям ки чҳо рафт ? !

Пари сохтаи ин ғуссаи зи баси кӯҳи гарон ро

То ҳмнФсӣ ёфта , сар карда фиғон ро

Оҳ , ин чаҳ ъзоӣӣаст , ки ҳршби фалаки пер

Дар нил кашад ҷомаи заминроу замонро ? !

зи он рӯз ки ин таъзия шуд расм дар айём

Хиҷлат буд аз зевари хуршеди ҷаҳон ро

Бастааст раҳи ханда бар айём , надонам

Чун кард садафи баҳри гуҳари бози даҳонро ? !

Зони рӯз ки гардид равони хӯни шаҳидон

Чун пой барра рафт дигар , оби равонро ? !

зи он рӯз ки гардид бойени ҳарф , надонам

Дар хеш чаҳ сон дод даҳани ҷои забонро ? !

Аз ҷуръати қавмӣ ки бар ӯ тир кашиданд

Ангушти зи новаки бдҳн буд камон ро

зи он рӯз ки он нахли қад аз пой даромад

Чун дид чаман бар сари пои сарви равонро ? !

Пеши нафаси субҳ , зи меҳр оина гиранд

То ғарқаи бхўни дидаи шаҳи куну макон ро

Дар ҳавсилаи лафз , нагунҷад дигар ин ҳарф

Воъизи зи сухан ба ки бабандем забон ро