Марои гулгашт маънӣ бошад аз сайри чамани хуш тар

Ки баъд аз хомшӣ чизе набошад аз сухани хуш тар

зи бас чун таб ки дидаи ҷомаи гулгуни тани зорам

Маро аз завқи урёнии сети мурдан бе кафани хуш тар

Дили ғамнокам , аз бас мекунад аз бе ғамони нафрат

Ба чашмами шом ғурбат ояд аз субҳи ватани хуш тар

Тани пусида Эй дорем назри коҳиши дардаш

Агар уфтад қабул ӯ , буд аз ҷони ман хуш тар

Буд бар ҷисми зори воъиз аз сад халъати зебо

зи лутф ӯ ба худ болиданӣ як перҳани хуш тар