Шунидам ҷаҳони донишу мардумии ҳоҷии Абулқосими фари хуҷастаи дидор арзонӣ доштаанд ,у гардану дӯши ман бандау саркорро аз фаррух расед худ ки дилҳои хастаро навидаст ва дарҳои бастаро калид , сипосии саҳлон санг гузоштаанд . Бомдодон дарёфт ҳумоюни дидорашро гоми гузору пўиаҳ шумор будам . Аз он пеш ки Рахш ба даргоҳу рахт ба фаргоҳ расад , фиристодаи бандагони хон фароз омаду навиштае ки бе ҳеҷ дирангами хоста буд бози супурд , паҳнаи пӯзиш танг дидаму бораи саркашии ланг , бе сухани пазириши фармонро роҳи андеши он фаррухи анҷумани гаштаму тамошои сголи он хуррами чаман , шеър :

Ҳар ҳангомам аз базми минӯи ойини саркораши фармон бозгашт афтод , намози андешу нёзонгизи кӯии умед ки биҳишт ҷовид аст хоҳам шуд .