Ду соласт аз хизмати тамоми саодати даврам , ва бо он мояи омезишу маваддати баҳри роҳу равиш аз вусӯли ду сатри нигориш ба куллӣ маҳҷӯр . Маро ки аз ҳар бобат ба тараққӣаму нигошт чанд калима ноӣ иродати тавон басту поси хулӯсятро ба изҳори бархе ъаноёти дили тавон ҷуст , чаро аз рӯй лутф ёдам накунӣ ? банӣ навъи ҷинсро аз ҳар мояи мхолтту муошират модом ҳастӣ бо ҳам ҷуз намӯд муҳаббат ва навохт ва фузуд тафаққуду шинохти чунончӣ нек пайдосту байнам чаҳ самар ҳосиласту кадоми андеша дар дил ?

Бо вуҷӯди ин мароҳил чаро хома аз рози нигориш хомӯшасту мавлоро ба ёдоварӣ дӯстони пешин паймон гуфту гузориши фаромӯш ? ин на шарти сафо ва пайвандаст . Мухлисро бо ҳамаи фарти ибодат ба ду ҳарф ки мазҳар аноят ояд , чанбари иттиҳод дар гардану пои ъқидт дар камандаст , агар ин набошад мроўдтро чаҳ самар хоҳад раст ,у муоширатро чаҳ ҳосил хоҳад хост ?